Week #4 (Monday 23rd till Monday 30th) in Review

Week #4 (Monday 23rd till Monday 30th) in Review

Deze keer kan u lezen over volgende onderwerpen:
- We hebben een nieuwe badge voor het Los Angeles Office
- ‘Frequent Client Cards’ are everywhere!
- Driver’s License & Louie on Friday
- A Summer Kick off BBQ somewhere on a rooftop in L.A. on Saturday
- Another Pain Quotidien on Sunday
- A broken freezer on Memorial Day

Ik heb niet zoveel te vertellen over de voorbije werkweek, maar des te meer over het verlengde weekend en andere ‘weetjes en feitjes’.

Vandaag, Maandag 30 mei 2011, zijn we precies 1 maand in Los Angeles. Voor ons beide lijkt het nog maar een week te zijn, maar u weet wat men zegt “Time flies when you are having fun!”.
Om onze 1ste maand te vieren, willen wij jullie met trots onze nieuwe badges tonen waarmee we officieel een nieuw hoofdstuk in onze carriere willen afkondigen.

‘Frequent Client Cards’ are awesome and…everywhere!
In het fotoboek kan je onze collectie ‘Frequent Client Cards’ bekijken. Op slechts 4 weken tijd hebben we een hele collectie aangelegd van kaarten waarmee we korting krijgen in de desbetreffende winkel, of supermarkt. Even wat uitleg bij elke kaart:
- Ralphs – Een supermarkt op een paar blokken van ons appartement. Deze kaart zullen we waarschijnlijk nog het meest benutten.
- Panera – Een boordjeszaak/bakkerij/saladebar waar Dries reeds een jaar klant is en reeds verschillende ‘carré confiturkes’ heeft gescoord door er zo loyaal zijn frans brood te kopen.
- Vons – Alweer een andere supermarkt, die we regelmatig bezochten toen we nog maar juist in Los Angeles waren aangekomen.
- Bevmo! – Zoals reeds eerder aangegeven, een winkel gelijkaardig aan de Makro maar dan enkel voor alcoholische dranken.
- Costco – The American way of living! Supergrote verpakkingen, superlage prijzen en dan inladen, inladen, inladen.
En dan hebben we nog niet op alle kaartaanbiedingen ‘ja’ gezegd.

Over het weekend gesproken…
Ons weekend begon op Vrijdag, 27 mei 2011.
Dries was Donderdagavond reeds geland in L.A. en na zijn dagtaak te vervullen op Vrijdag, besloot hij zich te wagen aan het schriftelijk examen om zijn U.S. Driver’s License te halen. Een metrorit bracht hem naar het examencentrum in Hollywood. Hij deed het fantastisch! Dries had 3 vragen van de 36 fout en heeft nu zijn tijdelijk rijbewijs. Op 13 juni 2011 heeft hij zijn praktisch rijexamen. Fingers crossed!
We waren wel een beetje teleurgesteld in de ‘laagtechnologische’ manier om het examen af te nemen. Dries kreeg een soort rolletje papier waarop multiple choice-vragen stonden en waarop hij het juiste antwoord moest aankruisen en dan werd dit verwerkt door één van de examinatoren door middel van een MEETLAT en een OPLOSSINGSSLEUTEL ernaast te leggen. Zoals u weet, in de U.S. weet men het overheidsgeld nog beter te besteden dan in Belgie.

‘s Avonds begaven we ons naar Louie (http://www.bottegalouie.com/), een restaurant dat onze aandacht vorig weekend reeds had getrokken. Wanneer we binnen stapten rond 21hrs, zat het er propvol en was er een oorverdovend lawaai in het witte restaurant/patiserriezaak/bar met zeer hoge plafonds en obers, die eruit zagen alsof ze weg gelopen waren uit een chique restaurant in Parijs.
Het eten was subliem! Dries at tonijn en ik zalm. Heerlijk!
Daarna zetten we ons bar- en restaurantexploratietocht verder en kwamen we terecht in Spring Street Bar (http://www.yelp.com/biz/spring-street-bar-los-angeles-2). Een van de eerste bars, die we tegen kwamen, waar er geen TV stond te spelen en waarmee wij zeer gelukkig waren. Er stonden geen belgische bieren op het vat of in de koelkast, dus probeerde we een amerikaans ‘wannabe’ belgisch bier. Sprint Street Bar kreeg onze zegen, want het deed ons beide een beetje denken aan een café op de Oude Markt van Leuven.

Op Zaterdag, werden we als bewoner van ons appartementsgebouw uitgenodigd op een ‘Summer Kick off’ BBQ; om de zomer dus officieel te beginnen en om ook al een beetje ‘Memorial Day’ te vieren. On-ge-lofe-lijk! Onze ogen vielen bijna op de grond: er waren ‘wasbord-buikspier’-mannen die in ontbloot bovenlichaam en op oppompende beats hamburgers en hot dogs draaiden, er waren 2 meter lange Afro-American basketbal spelers, er waren perfecte vrouwen/meisjes die kortgerokt, diep gedecolleteerd en op 10cm hakken vol zelfvertrouwen over ‘the rooftop’ flaneerden, er was een massa eten (van hamburgers, over hot dogs, tot rode zoete veters en chocolade cupcakes) en natuurlijk ook liters drank (bud light :-(, een mengsel van strawberry vodka, sprite en ijs, enzoverder).
Dries en ik hielden ons op de achtergrond en genoten van het spektakel vanuit onze tuinzetel. Zoals de 2 oude mannen van ‘The Muppetshow’ gaven we commentaar op de verschillende ‘over-the-top’ taferelen, die zich voor onze ogen afspeelden. Rond 17hrs was het feestje gedaan en koelden Dries en ik onze verbrande huid in het zwembad waar we nog een wedstrijdje watervolleybal speelden met z’n tweetjes.

Op Zondag was het tijd voor Pain Quotidien Nummer 2! In het hart van Beverly Hills en om de hoek van Rodeo Drive (de bekende en dure shoppingstraat) deden wij ons tegoed aan de boterhammen van Alain Coumont. De zaak, die we vorige week aandeden, lag rustiger, maar hier kon je twee straten verder genieten van de prachtige vitrines van Prada, Ralph Lauren, Gucci, Cartier,…
By the way, de amerikanen kunnen Le Pain Quotidien niet uitspreken en daarom kunnen ze volgende link raadplegen om de merknaam correct uit te spreken: http://www.lepainquotidien.us/#/en_US/about_us/our_name
Na het ontbijt begaven we ons naar Venice Beach voor een strandwandeling. Een zee van mensen, een bokswedstrijd, gewichtheffers, bedelaars, kraampjes met steeds dezelfde heddedingen voor 5 dollar,…Na ongeveer 2 uur sletteren, waren we uitgewaaid en gingen we naar de supermarkt om boodschappen te doen voor enkel die avond. We hadden ‘s morgens namelijk vast gesteld dat de koelkast het begeven had. De technieker van het appartementsgebouw beloofde ons op ‘Memorial Day’ (de volgende dag, 30 mei 2011) om 10hrs ‘s morgens een nieuwe koelkast te komen instaleren. Aangezien in Belgie op een feestdag weinig tot niets mogelijk is, stonden we heel kritisch tegenover deze belofte.

Maandag, 30 mei 2011, Memorial Day en een eerste dag vakantie voor Dries en mij. Nog voor we aan ons zelf bereid ontbijt konden beginnen, werd er op de deur geklopt. Dries deed open en vanachter de 2-deurs amerikaanse koelkast met ijs- en waterspuwer kwamen er 2 Latino American techniekers vandaan. De nieuwe koelkast was gearriveerd om 10:01. We stonden perplex en waren blij verrast.
Na het ontbijt brachten we wat administratie in orde en daarna ging we naar de supermarkt om inkopen te doen voor de hele week. Het was een prachtige dag en het zwembad boven op het dak zag er fantastisch uit. We genoten van de zon op onze reeds verbrande gezichten. We sloten Memorial Day af met een BBQ met uitzicht op het Stapler stadion.

Het volgende verlengde weekend is Vrijdag, 1 juli - Zaterdag, 2 juli – Zondag, 3 juli en Maandag, 4 juli en wij verheugen er ons al op.

Foto van onze badges en frequent client cards https://picasaweb.google.com/113462609610191116025/BadgesLoyaltyCards?feat=directlink

Voor de summer kick off party foto's https://picasaweb.google.com/113462609610191116025/BBQPoolPartyMemorialDay?authkey=Gv1sRgCMmikIau8uCT8AE&feat=directlink

Voor de fotos van onze "zondagsbrunch" https://picasaweb.google.com/113462609610191116025/Zondagsbrunch?authkey=Gv1sRgCKeE68SpzeGfCA&feat=directlink

Update on Redbull Soapbox Race in LA

Omdat foto's niet alles zeggen heeft de VRT ook een filmpje online geplaatst van het event....

Bekijken kan via hier...

Week #3 (Monday 16th till Sunday 22nd 2011) in Review

Opnieuw een week voorbij…

Joepie, want na een week werken, komt Dries terug naar huis!
Jammer, want opnieuw een week minder in “Amazing Los Angeles” met al zijn verschillende regios.
De volgende blogs zullen vooral gaan over mijn (Loes) ervaringen in Los Angeles. Deze week ga ik het hebben over volgende onderwerpen:
- Evaluatievergaderingen in de United States
- Aanvragen van een Social Security Number in Los Angeles
- Bedrijfsevenementen in de United States
- Red Bull Soap Box Race in Los Angeles
- Een “Lazy Sunday” in Los Angeles

Deze week mocht ik deelnemen aan een soort “pre-evaluatievergaderingen” op Dinsdag en Maandag. Na dit soort vergaderingen reeds 5 jaar in Belgie meegemaakt te hebben, verwachtte ik weinig tot geen verschil. Dat was een verkeerde inschatting.
Op een of andere manier konden deze vergaderingen bestempeld worden als een “gezellig samen zijn”. Het begon allemaal met een ontbijt met een uitgebreide keuze aan koffiekoeken, vers fruit en koffie en thee. Een ononderbroken 5 uur later kwamen we dan aan bij de lunch, die bestond uit Tostada Bars op Dinsdag en Wraps op Woensdag. En om 4 uur was er dan de onvermijdbare en noodzakelijke “Cookies & Coffee”stop. Er werd wel goed doorgewerkt tijdens de momenten dat er niet gegeten werd, dus we konden op tijd stoppen. De inhoud van de vergaderingen was heel gelijkaardig aan de inhoud van de vergaderingen in Belgie. Ik vond dat vrij indrukwekkend, aangezien ik nu aan de andere kant van de oceaan zit en voor een Audit practice werk.

Op Donderdag vonden mijn collega’s het goed om mijn Social Security Nummer te gaan aanvragen. On-Ge-Lofe-Lijk!
Een Social Security Nummer, is zeer belangrijk in de U.S.A., aangezien het een soort nummer is waaraan je hele identiteit aan vast hangt en alle acties die je uitvoert (van een bankrekening opnenen, over een contract van een appartement tekenen, tot een American Express Card activeren). Het dichtst bijzijnde Social Security Office lag op 500m van het Deloitte kantoor. Het Social Security office kan beschouwd worden al seen soort OCMW kantoor. Ik kwam er aan om 9:05 en er stond reeds een rij van 30 wachtende mensen voor mij. Mensen van alle soorten origines en huidskleuren. Het viel me op dat ik de enige blanke persoon in het kantoor was.
Alvorens binnen te mogen, moest ik mijn handtas laten onderzoeken en moest ik door een metaaldetector. Dan kreeg ik een ticketje met een nummer op en moest ik een uur wachten tot mijn nummer aan de beurt was. Tijdens dat uur, zag ik verscheidene mensen met verschillende redenen om naar het Social Security Office te komen: uitbetaling van pensioen, terugbetaling van medische kosten en andere uitkeringen. Mijn aanvraag voor een Social Security Nummer werd op 10 minuten geklaard en normaal zou ik binnen 2 weken mijn nummer moeten ontvangen en kan ik mezelf voor 75% beschouwen als U.S. Citizen, want vandaag zijn we beide, Dries en ik, nog steeds “Aliens who are allowed to work”.

Diezelfde dag, was er Donderdagnamiddag een Deloitte Audit Event op de paardenrenbaan van Hollywood: http://www.hollywoodpark.com/ Fantastisch! Een toplocatie voor een Business Event: open bar van 12 p.m. tot 5 p.m.; een buffet en ondertussen konden we wedden op de paardenrennen. Je kan je afvragen: Waarom kiest Deloitte Audit deze locatie? Wel, een heel simpel antwoord: “The Kentucky Derby”: http://www.kentuckyderby.com/ We werden dan ook verwacht om een indrukwekkende hoed op te zetten en deel te nemen aan de hoedenshow. Aangezien dat ik mee reed met een collega en zij slechts enkele uren kon blijven, heb ik de “Mooiste-Hoeden-Wedstrijd” niet meegemaakt.
En verder…Business Events in de U.S. gaan wel degelijk gepaard met alcoholische dranken, wat ik niet verwachtte en wat aan mij werd uitgelegd als “We zijn hier nu samen om elkaar op een meer persoonlijk vlak te leren kennen.”

Vrijdagen worden hier “Happy Fridays” genoemd. En dat was het ook voor mij, want Dries kwam naar huis en het weekend begon.

Op Zaterdag werd er in Down Town Los Angeles, de Red Bull Soap Box Race gehouden op 4 blokken van onze deur. Dus wij er naartoe!
Die Amerikanen toch! De zeepkisten waren aanwezig en ook de Amerikanen met hun verschillende uitgwerkte thema’s, dansjes en opvoeringen. Zo zagen we het schotse team, het West Side Story team, het Jurassic Park team, het japanse automakers team, enzoverder. Wat een enthousiasme en ambiance! Zelfs ik heb me gelaafd aan een Red Bull Sugarfree (Izabela, deze is special voor jou :-))! Uiteindelijk won het L.A. Lakers Team. Voorspelbaar :-)
Na de race hebben Dries en ik een nieuwe café bezocht: The Public School: http://www.publicschool612.com/ Vorige week bezochten we het Yark House: http://www.yardhouse.com/Default.aspx

Zondag was een “Lazy Sunday’. Er zijn heel wat “Pain Quotidiens” hier in Los Angeles (http://www.lepainquotidien.us/#/en_US/locations/california), dus Dries en ik hebben afgesproken om ze allemaal eens te bezoeken en dan de meest aangename ons toe te eigenen als “Stam Breakfast Place” op Zondag. Deze Zondag was de Pain Quotidien in West Hollywood aan de beurt.
Daarna brachten we nog een bezoek aan “the ocean” (Finally! After 3 weeks we saw the ocean.).
Tot slot deden we nog boodschappen voor de rest van de week, want indien u het nog niet wist, de meeste supermarkten zijn hier open 7 dagen op 7 en van 6hrs ‘s morgens tot 12hrs ‘s avonds.

En dan was het weekend om en Dries vertrok opnieuw naar Detroit.
Maar volgend weekend hebben we een verlengd weekend, want maandag is het “Memorial Day”. Joepie!


Some redbull soapbox pictures

Some pictures from lazy sunday

Awesome !

“Hello,…How are you doing today?”
Altijd en overal word je op deze manier begroet. Of men echt wil weten hoe het met je gaat is een andere vraag 
Wij doen het “Awesome”!

Hoe zijn onze eerste 14 dagen in Los Angeles verlopen:

Zaterdag, 30 April 2011:
‘s Morgens rond 10hrs vertrokken we van Brussel naar Zurich om daar een rechtstreekse vlucht naar Los Angeles te nemen.
Dankzij het vele heen- en weer vliegen tussen Brussel en Detroit had Dries een enorme hoeveelheid miles staan, waarmee hij ons heeft kunnen upgraden naar Business Class. We werden 13 uur lang verwend tussen Zurich en Los Angeles met warme handdoekjes, een stoel die helenaal plat kon mét massageknop, een glas bubbels, een koekje hier en een ijsje dat. Deze verwennerij kwam als geroepen na onze race tegen de klok van de voorbije maand April, een houten hoofd van de afscheidsdrink en een rugzak vol emoties.
Tegen de vooravond (locale tijd) kwamen we aan in Los Angeles en redden we met onze huurwagen naar Long Beach.
Na een kleine hap kropen we onder de wol om de jetlag te verwerken.

Zondag, 1 mei 2011:
Challenge (U weet toch ook dat alles een uitdaging is in de U.S. ) Nr.1:
Opnieuw bereikbaar zijn en dan vooral Dries en ik met elkaar.
We hebben ze allemaal afgeschuimd de telecom verdelers: AT&T, Verizon, Sprint, T-Mobile, … Uiteindelijk gingen we afwachten of Deloitte U.S. on seen mobiele telefoon ging geven.
In de namiddag, stapte ik alweer op een vliegtuig om in San Francisco de “Experienced New Hires Orientation 2-daagse” te volgen.
Dries bleef in Long Beach en mocht een week van “thuis” (= Los Angeles) werken om onze “settling” te vergemakkelijk.

Week Maandag, 2 mei 2011 – Vrijdag, 6 mei 2011:
Loes’ Week:
Monday: San Francisco – Orientation Day – Deloitte U.S. & their cultural identity
Tuesday: San Francisco – Orientation Day – Deloitte U.S. & their cultural identity & ‘s avonds terug in Los Angeles
Wednesday: 1st werkdag
Mijn collega’s zijn Shira, Katie, Heather, Carrie, Maria en Goldie. Het zijn allemaal aangename en warme mensen. Ik zal Maria en Goldie vervangen, aangezien ze op zwangerschapsverlof vertrekken.
Voor mijn welkomlunch zijn we naar CPK gegaan; u weet toch ook dat dat staat voor California Pizza Kitchen 
Thursday & Friday: Getting up to speed while doing hand-over with Maria

Op Vrijdag, 6 mei 2011, tekende we reeds een contract voor een appartement. Na de verschillende buurten verkend te hebben, gesproken te hebben met collega’s en reviews gelezen te hebben op het internet, ontdekten we dat:

Long Beach (waar we oorspronkelijk dachten te gaan wonen – aan de zee en het strand) eigenlijk de bakermat is van L.A. Rappers, dat er redelijk wat ghetto vorming is en dat niemand daar in zee gaat (wegens de nabijheid van een haven)

Santa Monica; Manhattan Beach; Hermosa Beach; El Segundo mooie maar dure plaatsen zijn en dat je een 1,5 uur file moet doorploeteren ‘enkel’ om op je werk te geraken.

Down Town Pasadena een zeer aangename plaats is, maar dat we er niet meteen een leuke woonst vonden.

Uiteindelijk vonden we een gemeubeld appartement in Down Town Los Angeles.
Een paar features:
- Loft stijl
- Een gastenkamer
- Een “awesome view” – We zien het Staples Center vanuit ons appartement. Voor de basketbal-leken; dit is het stadium waar de L.A. Lakers spelen: http://www.staplescenter.com/index.php
en dit stadium hangt dan weer vast aan een soort “uitgaanseiland” in het midden van Down Town L.A.:
http://lalive.com/
- Een dakterras voor alle bewoners met een zwembad, bar, Jacuzzi, sauna, stoombad, gym,…

Dit klinkt misschien allemaal “way over the top”, maar een appartement zonder zwembad vinden is echt een uitdaging in Los Angeles. We hebben echt ons best gedaan om een appartement te vinden zonder zwembad.

Zaterdag, 7 mei 2011 & Zondag, 8 mei 2011: Moving-In weekend!
Aangezien ons appartement gemeubeld is, moesten we gewoon maar binnen lopen met onze 6 valiezen, alles uitpakken en wegleggen. Er waren natuurlijk een paar kleine dingen, die we nog moesten vergaren en dus bezochten we dat weekend ook 1 van de 3 Ikea’s in Los Angeles. En zelfs daar kan je zweedse gehaktballetjes krijgen of uw kinderen in het ballenbad droppen. We gingen ook naar Costco, wat hetzelfde is als de Makro in Belgie, alleen nog groter en nog meer en nog groter en nog meer.

Op Zaterdag leerden we ook Joe Bright kennen, een vriend van een vriend van ons: http://www.joebrightbooks.com/
Joe probeert door te breken als schrijver en vertegenwoordigt zeker niet de “usual American”. In elk geval u kan zijn boek ook altijd online bestellen.

Zaterdag, 14 mei 2011 & Zondag, 15 mei 2011:
Op Zaterdag reden we nog wat rond voor een spullen voor ons appartement en bezochten we ook Bevmo, wat hetzelfde is als de Makro in Belgie, maar dan enkel voor alcoholische drunken

Vandaag, zijn we dan echt helemaal gesettled en zijn we helemaal klaar voor ons U.S. avontuur!

Verder, zou ik alle mensen, die in het “Deloitte Afscheidsboek” hebben geschreven ongelofelijk hard willen bedanken voor alle mooie woorden, herinneringen, adviezen, percepties. Eigenlijk had ik dit boek nog meer nodig dan een vlucht in Business Class...

Wil je mee genieten van ons uitzicht:
https://picasaweb.google.com/113462609610191116025/Uitzicht?authkey=Gv1sRgCITOhNrv5fCZ7AE&feat=directlink