Week #27 (Oct 31st – Nov 6th); Week #28 (Nov 7th – Nov 13th); & Week # 29 (Nov 14th – Nov 20th) in Review
Op vrijdag, 28 Oktober 2011, pakten Dries en ik zowel in om uit te blazen in Hawaii als om naar Chicago te trekken. ‘s Namiddags vertrokken we naar het paradijs, genaamd Maui, een van de Hawaainse eilanden/ Poynisian islands We kwamen rond 21hrs aan en de temperatuur was zalig – rond de 30 graden, een zachte zomerbries en een beetje vochtig.
De volgende morgen wisten we pas echt dat we goed zaten – het uitzicht vanuit onze kamer was ‘gorgeous’!
‘Platte rust’ here we come! Op zaterdag (29/10) en zondag (30/10) deden we helemaal NIETS (= liggen, lezen, genieten van de zon en een cocktail drinken). Op maandag (31/10) liet ik me op aandrang van Dries extra stimuleren om te ontspannen in de Spa van het hotel. Op dinsdag (01/11) huurden we snorkels en zagen we onder water een zwevende zeeschildpad. Op woensdag (02/11) reden we naar de andere bewoonde kant van het eiland en de dag (03/11) erop reden naar Hana langs scherpe bochten, rostmuren waarvan watervallen naar beneden storten. Het is de ‘must do’ van Maui.
Dries en ik vonden het allemaal prachtig, maar met de natuur in Zuid-Amerika in ons achterhoofd en als benchmark, wisten we dat er nog vele andere soortgelijk wondermooie plekken op de wereld zijn. Langs de weg naar Hana, vind men ook verschillende stalletjes, die eten en andere spulletjes verkopen en allemaal beweren ze ‘het beste bananenbrood te hebben’. In elk geval Hawaii – Maui = Banaan + Kokos. Die namiddag reden we nog naar de top van de krater van de vulkaan. Het was er prachtig! We voelden ons nog nooit zo dicht bij de goudpot van de Troetelbeertjes Want we vonden onszelf boven de laaghangende wolken; op 1219 meter boven de zeespiegel. En op weg naar beneden ontstonden er allemaal regenbogen rondom ons! Vandaar dat u ook ‘de regenboog’ terugvindt op de nummerplaat van een Amerikaan, die uit Hawaii komt.
Op vrijdag (04/11) genoten we nog kort van de hotelfaciliteiten alvorens op het vliegtuig L.A.-waarts te stappen.
Zaterdag, 5 november 2011, bestond uit 2 woorden ‘poetsen & pakken’. Zondag, 6 november 2011, bestond dan weer uit ‘vliegen & uitpakken’. Op maandag, 7 november 2011 begonnen we aan een nieuwe werkweek in een nieuwe stad en voor een van ons beide in een nieuwe job bij Deloitte in een nieuw team.
Tijdens het weekend van 12 en 13 november 2011 begonnen we aan onze zoektocht naar een vaste woonplaats voor het komende jaar en vonden we er ook een. Een enorme building aan het gekende Millinium Park met de nodige faciliteiten en een prachtig uitzicht op Michigan Lake.
Tijdens het weekend van 19 en 20 November 2011 kwamen we eindelijk toe aan onze ‘Administratie om deze blog te updaten’ en jullie op de hoogte te stellen van deze nieuwe episode in ons U.S. avontuur. BTW - We werden ook al meteen verwelkomt door Chicago met het Lights Festival (http://magnificentmilelightsfestival.com/), inclusief vuurwerk spektakel, datzelfde weekend.
En verder…Chicago heeft misschien minder blauwe lucht dan L.A., maar de stad is fantastisch – heel veel leven – een heel hoog down town NY gevoel – heel goed openbaar vervoer en een herfst/winter gevoel dat in L.A. nog ver te zoeken was.
Volgende week donderdag (11/24) en vrijdag (11/25) is het hier Thanks Giving en vakantie voor ons. De kerstvreugde zit er al dik in! Nu hopen dat we de meters sneeuw zullen overleven zonder een afgevroren teen, vinger of neus eraan over te houden.
Take care!
Happy Thanks Giving!
Let’s share and be merry!
Foto's uit Hawaii
https://picasaweb.google.com/dries.huybrechts/Hawaii2011?authuser=0&feat=directlink
Light parade in chicago
https://picasaweb.google.com/105875486341400661055/Lightparade?authuser=0&feat=directlink
zaterdag 19 november 2011
Twee maanden (Sept & Oct) in Review
Week # 19 (Sept 5th – Sept 11th); Week #20 (Sept 12th – Sept 18th); Week #21 (Sept 19th – Sept 25th); Week #22 (Sept 26th – Oct 2nd); Week #23 (Oct 3rd – Oct 9th); Week #24 (Oct 10th – Oct 16th); Week #25 (Oct 17th – Oct 23rd); & Week #26 (Oct 24th- Oct 30th) in Review
Hieronder kan je onder meer lezen over:
- Het bezoek van de ouders van Dries
- De 30ste verjaardag van Dries – Part I
- De 30ste verjaardag van Dries - Part II & The Emmy’s in onze achtertuin
- Adinda op bezoek – San Diego
- Adinda op bezoek – Grand Canyon & Las Vegas
- Ans & Christoph op bezoek – Take it easy!
De tijd raast maar door en de dingen veranderen…
Op zondag, 4 september 2011, rond 8hrs ‘s avonds arriveerden Alois en Ria, de ouders van Dries, op de luchthaven van Los Angeles. Het was een aangenaam weerzien! Na het regelen van een paar praktische dingen, belandden we vrij laat op de avond in Pete’s Bar voor nog een kleine snack. Thuis aangekomen, dronken we nog een glas op ons dak.
Die maandag, 5 september 2011, hadden Dries en ik een vrije dag vanwege ‘Labour day’. We trokken met ons vieren naar de Pain Quotidien, die we 4 maanden geleden als eerste bezocht hadden. Daarna bewogen ons van West Hollywood naar Santa Monica om er kort doorheen de bekende winkelstraat, ‘Third Street Promenade’ te wandelen en ons neer te vleien op het uitgestrekte strand . We sloten de dag af met een bezoek aan de door ons zo begeerde wijngaard, Malibiwines.
Op dinsdag, 6 september 2011 brak de werkweek weer aan en dus werden verdere uitstappen voor het weekend erop gehouden.
Maar op donderdag, 7 september 2011, nam ik (Loes) Alois en Ria mee naar een excellente BBQ in Down Town L.A. Het was warm. Het was lekker. De wijn was van middelmatige kwaliteit, maar goedkoop.
Op vrijdag, 8 september 2011, waren we er weer allemaal: Alois, Ria, Dries en ik. We aten bij de Daily Grill en sloten de avond af in The Public School, waar de mensen achter de bar ons ondertussen aanspreken met ‘The Belgians’.
Op zaterdag, 9 September 2011, hadden we een uitstap gepland naar Santa Catalina: http://www.youtube.com/watch?v=cdMEx609X_8
We stonden vroeg op, kregen op weg naar de Ferry-haven van Long Beach een stortbui over ons. Met een beetje geluk kwamen we tussen 10hrs en 11hrs ‘s morgens aan in het romantische Santa Catalina, waar we ontbijt namen. We zagen verschillende trouwpartijen op deze wondermooie schots grond en namen tussen 16hrs en 17hrs de boot terug naar het vasteland. Thuis aangekomen, sloten we de dag af met een hapje en een drankje.
Zondag, 10 september 2011, ontbeten we thuis, reden we naar Anaheim om naar een Baseball wedstrijd te gaan kijken van de Anaheim Angels en reden we daarna door naar Laguna Beach om reeds gedeeltelijk de 30ste verjaardag van Dries te vieren met Mosselen en Frietjes in het Belgische restaurant dat we er eens ontdekt hadden. De avond verliep gezellig en bourgondisch.
Op maandag, 11 september 2011, was het dan zo ver: Dries vierde zijn 30ste verjaardag! Hip Hip Hoera! Hij nam vanwege zijn verjaardag en de visite van zijn ouders een dag vrijaf en na een halve dag werken, sloot ook ik me aan bij het gezelschap. We vierden Dries’ verjaardag en de laatste avond van Alois en Ria met een glas in de tuin van Malibuwines.
Na 4 weekends en 3.5 weken aaneensluitend Belgische bezoekers over de vloer te hebben, volgden er 2 weekends en 2.5 weken, om ons voor te bereiden op nieuwe enthousiaste Belgen, die ons kwamen bezoeken.
Tijdens het weekend van 17 en 18 september 2011, vierden we op zaterdag nog maar eens de verjaardag van Dries. We begonnen met een drankje op de 24ste verdieping van het JW Marriott hotel waarop we vanuit ons appartement kijken. Daarna begaven we ons naar het O Hotel voor een gezellig etentje afgesloten met goede koffie (wat zeer uitzonderlijk is in de U.S. – Dries beschrijft veel van de hier gebrouwen koffie als water met een smaakje van koffie). Daarna begaven we ons naar The Public School, welke we onderhand ons stamcafe kunnen noemen. We sloegen de Cubaans-Braziliaanse richting in en vierden het 30-jarig bestaan van Dries met Mojito’s en (toen de munt op was) Caipirinha’s. De volgende ochtend wisten we niet meteen meer hoe of wat en vooral hoe oud we nu eigenlijk beide juist geworden waren, want onze lichamen voelden véééél ouder aan dan de dag ervoor. Die zondag, hijsten we ons uiteindelijk uit ons bed om te voet boodschappen te gaan doen en stelden we tot onze verbazing vast dat op slechts 1.5 km van ons appartement heel Los Angeles/Hollywood T.V.-land zich aan het verzamelen was voor ‘The Emmy’s’. We bleven rond de hoge, zwarte hekken hangen om toch maar een glimps van een T.V.-ster op te vangen, maar het mocht niet zijn. We werden verschillende gevraagd om te ‘moven’. Uiteindelijk gingen we ervan door om vlug boodschappen te doen en daarna neer te strijken voor de televisie om de hele ‘The Emmy’s –show (die zich dus eigenlijk in onze achtertuin aan het afspelen was) te volgen. Een van mijn favorieten won een Emmy, namelijk Jim Parsons van The Big Bang Theory (http://www.youtube.com/watch?v=iOan_0acqE8&feature=relmfu ).
Andere programma’s, die hier in de prijzen vielen en waarschijnlijk kortelings hun weg naar Belgie zullen vinden en zeer te smaken zijn:
Modern Family
http://www.youtube.com/watch?v=pq4S3wbFEXc&NR=1
The Office – U.S. version
http://www.youtube.com/watch?v=6ox9lUZpisQ&feature=related
Het weekend van 24 en 25 september 2011 bestond uit een tripje naar Detroit. Ik moest erheen om met een aantal mensen te praten over een nieuwe job bij Deloitte, want ondertussen was het duidelijk geworden dat ons Los Angeles-avontuur tot een einde zou komen rond 31 oktober 2011. Dries en ik vlogen zaterdagmorgen naar Detroit om er in de namiddag te landen. ‘s Avonds gingen we naar een soort tapasbar in een leuke, hippe buurt buiten het centrum van Detroit. Op zondag bezochten een van de chiqueste shopping malls in de U.S.: http://www.thesomersetcollection.com/ En ja, deze kan gevonden worden in een van de meest verwaarloosde, armste en werkloze steden van de U.S., Detroit.
Op vrijdag, 30 september 2011, kregen we opnieuw bezoek, onze Deloitte collega Adinda. We namen Adinda mee naar Malibuwines (zoals al onze andere bezoekers), waar we genoten van een hapje, een drankje en een dansje. De ochtend erop (zaterdag 1 oktober 2011) vertrokken we met ons drietje richting San Diego. Na een autorit van ongeveer 2.5 hrs arriveerden we aan ons hotel. We checkten in en trokken er meteen op uit. We maakten een wandeling rond en door San Diego en ontdekten waarom de Amerikanen hier graag allemaal willen komen wonen: goed georganiseerd, verzorgd, een zalig klimaat en prachtige natuur en natuurlijk…op ‘de spreekwoordelijke 5 minuten’ van het ‘losbandige’ Mexico. ‘s Avonds doken we nog in de Jacuzzi en een aten we in het bekende Gaslamp Quarter. Op zondag, 2 oktober 2011, reden we volledig ontspannen terug naar Los Angeles; onderweg stopten we in plaatsjes en dorpjes zoals Mission Beach, La Jolla en Laguna Beach. We konden het niet laten om nog een keer naar het belgische restaurant te gaan en Mosselen te bestellen. Voor Dries en mij was het een uitdaging om het vakantiegevoel van ons af te schudden die zondagavond en ons klaar te maken voor de nieuwe werkweek. ‘s Maandags (3 oktober 2011) doken Dries en ik achter onze pc’s terwijl Adinda Down Town Los Angeles onveilig maakte. Op dinsdag (4 oktober 2011) liet Adinda L.A. achter zich om San Francisco te verkennen.
Op vrijdag, 7 oktober 2011, zagen we elkaar terug in Las Vegas: Dries vanuit Detroit, Adinda vanuit San Francisco en ik vanuit Los Angeles. We reden meteen na aankomst door naar Kingman om de dag erop naar de Grand Canyon te gaan. Na een blitz-ontbijt op zaterdagmorgen, 8 oktober 2011, reden we 4 uur naar het natuurpark Grand Cayon. Aan de ingang werden we begroet door de Park Ranger en na een blitz-staptocht van ongeveer 3hrs (een 2de keer blitz die dag) keerden we terug naar Las Vegas.
Onderweg kwamen we in een ‘blitz’ (3de keer) een vos tegen op de ‘highway’; gelukkig was Dries wakker en alert en stuurde hij de wagen weg van de vos, zodat zowel de vos als wij drie heelhuids verder gingen na deze blitz-ontmoeting. We kwamen rond 21hrs aan in ons hotel, aten een (chique en zeer lekker) hapje in het hotel en trokken daarna onze Casinoschoenen aan om de ‘The Strip’ af te lopen. Op zondag, 9 oktober 2011, propten we ons vol tijdens een zeer uitgebreide brunch met muziek: ‘Mimosas & Music’, daarna passeerden we langs mijn Regionale Deloitte Manager die in Las Vegas woont en brachten we nog een bezoek aan de Hoover Dam. Daarna namen we afscheid en vloog Dries terug naar Detroit en Adinda en ik terug naar Los Angeles.
Op maandag, 10 oktober 2011, mocht ik uitzonderlijk een dagje vakantie nemen en gingen Adinda en ik …SHOPPEN!!! De rest van de week genoot Adinda van L.A. en ons dakterras om op donderdaag, 13 oktober 2011 terug naar Belgie te vertrekken.
Op vrijdag, 14 oktober 2011, stonden er al nieuwe gasten op ons te wachten, Ans en Christoph (Ans is een studiegenote van mij). We namen ze mee naar de Daily Grill en The Public School, waar we ondertussen ten zeerste geapprecieerd werden om onze ‘business’ naar deze plaats te brengen. Op zaterdag, 15 oktober 2011, ontbeten we in de Santa Monica Pain Quotidien, kuierden we door de Third Street Promenade, lagen we languit op het nog-steeds-in-oktober-zijnde-warme zand van Santa Monica Beach en sloten we de dag af in de wijngaard van Malibuwines waar er een heus feest was los gebarsten – hadden de andere mensen ook door dat dit ons laatste bezoek was of waren ze gewoon allemaal in een goede zaterdagavondstemming? Op zondag, 16 oktober 2011, prepareerden we thuis een ontbijt ‘om u tegen te zeggen’ (onze andere bezoekers kunnen dit beamen).; schuimden we Venice Beach af, waar Ans te pakken werd genomen door een groepje straatdansers en voor de volgende 20 minuten mee betrokken werd in de act.
Christoph ‘kocht haar daarop vrij’ met waardeloos tsechisch geld. Daarna begaven we ons naar de ‘mini-donut-plaats’, die door echte Astrid Bryan-fans meteen herkent zal worden op de foto’s. We deden als het ware een ‘Astridje’ en bezochten een van de plaatsen die ook in ‘Astrid in Wonderland’ (http://www.vijftv.be/programma_astridinw.php) aan bod is gekomen. ‘s Avonds aten we BBQ op ons dak en bereiden Dries en ik ons voor op een werkweek en Ans en Christoph op een week Grand Canyon en Las Vegas.
Op vrijdag, 21 oktober 2011, vonden Ans, Christoph en ik elkaar terug in Los Angeles. Dries had die dag door gebracht met het bezoeken van appartementen in Chicago ter voorbereiding van onze verhuis van L.A. naar Chicago en ging vrij laat thuis komen. We aten met ons drietjes in the Daily Grill en gingen daarna naar de meest hippe bar in L.A., The Standard Bar’ om ‘ene te drinken’. Rond een uur of 23hrs30 trokken we ons terug in ons appartement waar we op Dries wachtten, die rond 1hrs30 binnen stapte.
Zaterdag (22 oktober 2011) ontbeten we in Manhattan Beach (Pain Quotidien) en liepen we er de pier af. Daarna reden we naar het superdeluxe Newport Beach – ‘Het Knokke van Los Angeles, waar men met een beetje geluk een celebrity kan spotten’. ‘s Namiddags trokken we naar de Shopping Mall Fashion Island in Newport Beach, waar Ans en ik onszelf overtroffen met het passen van hippe korte kleedjes in ‘Forever 21’. Pas heel laat ‘s avonds sloegen we erin iets te gaan eten in een andere favoriet van ons, het O Hotel.
Zondag (23 oktober 2011) ontbeten we thuis en reden we daarna naar Hollywood, waar we als echte toeristen ‘The Walk of Fame’ afliepen en waar Ans en ik rond 15hrs op de TMZ Tourbus stapten. TMZ (http://www.tmz.com/) is een superpopulair TV programma in de U.S. en draait om roddels en vuile was buiten hangen van bekende mensen, minder bekende mensen, mensen die graag willen bekend worden en ‘wannabe bekende mensen.
Ans en ik genoten! We zagen ‘El Pollo Loco’ waar Brad Pitt zijn carriere begon, de straathoek waar Hugh Grant een prostitute oppikte, het hotel waar er op het dak ‘exclusief famous people’- parties gegeven worden en restaurants en hotels en clubs waar bekende filmsterrem zotte dingen doen. Voor mij was deze tour het perfecte afscheid van Los Angeles, een plaats op de wereld waar de zon altijd schijnt, het klimaat zacht is en waar sommige mensen plotsklaps veel geld krijgen voor moeilijk te vatten talenten. Thuis gekomen, aten we ‘homemade spaghetti bolognaise a la Loes’ en kropen we in bed.
De volgende 2.5 dagen brachten Ans en Christoph in L.A. door. s’Avonds gingen Ans en ik voluit voor ‘super girlie stuff to do’ zoals daar zijn ‘uren praten over niets en alles in de Jacuzzi op ons dak’; ‘mijn haar verven’; ‘elkaars kleren passen ook al verschillen we 15 cm in lengte’; ‘over schoenen praten’ en ‘e-shoppen’. Voor mij waren deze dagen eveneens mijn laatste werkdagen als HR-professional voor het Los Angeles kantoor.
Op woensdag, 26 oktober 2011, vlogen Ans en Christoph terug naar Belgie en op donderdag, 27 oktober 2011, kwam er een verloren gefietste Deloitte Collega gebruik maken van onze faciliteiten; Vincent Van Parijs. Vincent vloog die zaterdag zonder fiets door naar Australie, waar er eventueel een ander Deloitte koppel in de maak was.
Diezelfde donderdag was mijn laatste werkdag in L.A. Met spijt in het hart nam ik afscheid. Het was een mooie, leerzame, uitdagende en zalige tijd geweest, maar nu was het tijd om even uit te blazen in Hawaii en daarna aan een nieuw avontuur te beginnen in Chicago.
Foto's
Ouders Dries in LA https://picasaweb.google.com/113462609610191116025/OudersDriesInLA?authuser=0&feat=directlink
Verjaardag Dries
https://picasaweb.google.com/113462609610191116025/VerjaardagDries?authuser=0&feat=directlink
Adinda in LA
https://picasaweb.google.com/113462609610191116025/AdindaInLA?authuser=0&feat=directlink
Ans & Christoph in LA
https://picasaweb.google.com/113462609610191116025/AnsChristophInLA?authuser=0&feat=directlink
Vincent in LA
https://picasaweb.google.com/113462609610191116025/VincentInLA?authuser=0&feat=directlink
Afscheid van LA
https://picasaweb.google.com/113462609610191116025/AfscheidVanLA?authuser=0&feat=directlink
Hieronder kan je onder meer lezen over:
- Het bezoek van de ouders van Dries
- De 30ste verjaardag van Dries – Part I
- De 30ste verjaardag van Dries - Part II & The Emmy’s in onze achtertuin
- Adinda op bezoek – San Diego
- Adinda op bezoek – Grand Canyon & Las Vegas
- Ans & Christoph op bezoek – Take it easy!
De tijd raast maar door en de dingen veranderen…
Op zondag, 4 september 2011, rond 8hrs ‘s avonds arriveerden Alois en Ria, de ouders van Dries, op de luchthaven van Los Angeles. Het was een aangenaam weerzien! Na het regelen van een paar praktische dingen, belandden we vrij laat op de avond in Pete’s Bar voor nog een kleine snack. Thuis aangekomen, dronken we nog een glas op ons dak.
Die maandag, 5 september 2011, hadden Dries en ik een vrije dag vanwege ‘Labour day’. We trokken met ons vieren naar de Pain Quotidien, die we 4 maanden geleden als eerste bezocht hadden. Daarna bewogen ons van West Hollywood naar Santa Monica om er kort doorheen de bekende winkelstraat, ‘Third Street Promenade’ te wandelen en ons neer te vleien op het uitgestrekte strand . We sloten de dag af met een bezoek aan de door ons zo begeerde wijngaard, Malibiwines.
Op dinsdag, 6 september 2011 brak de werkweek weer aan en dus werden verdere uitstappen voor het weekend erop gehouden.
Maar op donderdag, 7 september 2011, nam ik (Loes) Alois en Ria mee naar een excellente BBQ in Down Town L.A. Het was warm. Het was lekker. De wijn was van middelmatige kwaliteit, maar goedkoop.
Op vrijdag, 8 september 2011, waren we er weer allemaal: Alois, Ria, Dries en ik. We aten bij de Daily Grill en sloten de avond af in The Public School, waar de mensen achter de bar ons ondertussen aanspreken met ‘The Belgians’.
Op zaterdag, 9 September 2011, hadden we een uitstap gepland naar Santa Catalina: http://www.youtube.com/watch?v=cdMEx609X_8
We stonden vroeg op, kregen op weg naar de Ferry-haven van Long Beach een stortbui over ons. Met een beetje geluk kwamen we tussen 10hrs en 11hrs ‘s morgens aan in het romantische Santa Catalina, waar we ontbijt namen. We zagen verschillende trouwpartijen op deze wondermooie schots grond en namen tussen 16hrs en 17hrs de boot terug naar het vasteland. Thuis aangekomen, sloten we de dag af met een hapje en een drankje.
Zondag, 10 september 2011, ontbeten we thuis, reden we naar Anaheim om naar een Baseball wedstrijd te gaan kijken van de Anaheim Angels en reden we daarna door naar Laguna Beach om reeds gedeeltelijk de 30ste verjaardag van Dries te vieren met Mosselen en Frietjes in het Belgische restaurant dat we er eens ontdekt hadden. De avond verliep gezellig en bourgondisch.
Op maandag, 11 september 2011, was het dan zo ver: Dries vierde zijn 30ste verjaardag! Hip Hip Hoera! Hij nam vanwege zijn verjaardag en de visite van zijn ouders een dag vrijaf en na een halve dag werken, sloot ook ik me aan bij het gezelschap. We vierden Dries’ verjaardag en de laatste avond van Alois en Ria met een glas in de tuin van Malibuwines.
Na 4 weekends en 3.5 weken aaneensluitend Belgische bezoekers over de vloer te hebben, volgden er 2 weekends en 2.5 weken, om ons voor te bereiden op nieuwe enthousiaste Belgen, die ons kwamen bezoeken.
Tijdens het weekend van 17 en 18 september 2011, vierden we op zaterdag nog maar eens de verjaardag van Dries. We begonnen met een drankje op de 24ste verdieping van het JW Marriott hotel waarop we vanuit ons appartement kijken. Daarna begaven we ons naar het O Hotel voor een gezellig etentje afgesloten met goede koffie (wat zeer uitzonderlijk is in de U.S. – Dries beschrijft veel van de hier gebrouwen koffie als water met een smaakje van koffie). Daarna begaven we ons naar The Public School, welke we onderhand ons stamcafe kunnen noemen. We sloegen de Cubaans-Braziliaanse richting in en vierden het 30-jarig bestaan van Dries met Mojito’s en (toen de munt op was) Caipirinha’s. De volgende ochtend wisten we niet meteen meer hoe of wat en vooral hoe oud we nu eigenlijk beide juist geworden waren, want onze lichamen voelden véééél ouder aan dan de dag ervoor. Die zondag, hijsten we ons uiteindelijk uit ons bed om te voet boodschappen te gaan doen en stelden we tot onze verbazing vast dat op slechts 1.5 km van ons appartement heel Los Angeles/Hollywood T.V.-land zich aan het verzamelen was voor ‘The Emmy’s’. We bleven rond de hoge, zwarte hekken hangen om toch maar een glimps van een T.V.-ster op te vangen, maar het mocht niet zijn. We werden verschillende gevraagd om te ‘moven’. Uiteindelijk gingen we ervan door om vlug boodschappen te doen en daarna neer te strijken voor de televisie om de hele ‘The Emmy’s –show (die zich dus eigenlijk in onze achtertuin aan het afspelen was) te volgen. Een van mijn favorieten won een Emmy, namelijk Jim Parsons van The Big Bang Theory (http://www.youtube.com/watch?v=iOan_0acqE8&feature=relmfu ).
Andere programma’s, die hier in de prijzen vielen en waarschijnlijk kortelings hun weg naar Belgie zullen vinden en zeer te smaken zijn:
Modern Family
http://www.youtube.com/watch?v=pq4S3wbFEXc&NR=1
The Office – U.S. version
http://www.youtube.com/watch?v=6ox9lUZpisQ&feature=related
Het weekend van 24 en 25 september 2011 bestond uit een tripje naar Detroit. Ik moest erheen om met een aantal mensen te praten over een nieuwe job bij Deloitte, want ondertussen was het duidelijk geworden dat ons Los Angeles-avontuur tot een einde zou komen rond 31 oktober 2011. Dries en ik vlogen zaterdagmorgen naar Detroit om er in de namiddag te landen. ‘s Avonds gingen we naar een soort tapasbar in een leuke, hippe buurt buiten het centrum van Detroit. Op zondag bezochten een van de chiqueste shopping malls in de U.S.: http://www.thesomersetcollection.com/ En ja, deze kan gevonden worden in een van de meest verwaarloosde, armste en werkloze steden van de U.S., Detroit.
Op vrijdag, 30 september 2011, kregen we opnieuw bezoek, onze Deloitte collega Adinda. We namen Adinda mee naar Malibuwines (zoals al onze andere bezoekers), waar we genoten van een hapje, een drankje en een dansje. De ochtend erop (zaterdag 1 oktober 2011) vertrokken we met ons drietje richting San Diego. Na een autorit van ongeveer 2.5 hrs arriveerden we aan ons hotel. We checkten in en trokken er meteen op uit. We maakten een wandeling rond en door San Diego en ontdekten waarom de Amerikanen hier graag allemaal willen komen wonen: goed georganiseerd, verzorgd, een zalig klimaat en prachtige natuur en natuurlijk…op ‘de spreekwoordelijke 5 minuten’ van het ‘losbandige’ Mexico. ‘s Avonds doken we nog in de Jacuzzi en een aten we in het bekende Gaslamp Quarter. Op zondag, 2 oktober 2011, reden we volledig ontspannen terug naar Los Angeles; onderweg stopten we in plaatsjes en dorpjes zoals Mission Beach, La Jolla en Laguna Beach. We konden het niet laten om nog een keer naar het belgische restaurant te gaan en Mosselen te bestellen. Voor Dries en mij was het een uitdaging om het vakantiegevoel van ons af te schudden die zondagavond en ons klaar te maken voor de nieuwe werkweek. ‘s Maandags (3 oktober 2011) doken Dries en ik achter onze pc’s terwijl Adinda Down Town Los Angeles onveilig maakte. Op dinsdag (4 oktober 2011) liet Adinda L.A. achter zich om San Francisco te verkennen.
Op vrijdag, 7 oktober 2011, zagen we elkaar terug in Las Vegas: Dries vanuit Detroit, Adinda vanuit San Francisco en ik vanuit Los Angeles. We reden meteen na aankomst door naar Kingman om de dag erop naar de Grand Canyon te gaan. Na een blitz-ontbijt op zaterdagmorgen, 8 oktober 2011, reden we 4 uur naar het natuurpark Grand Cayon. Aan de ingang werden we begroet door de Park Ranger en na een blitz-staptocht van ongeveer 3hrs (een 2de keer blitz die dag) keerden we terug naar Las Vegas.
Onderweg kwamen we in een ‘blitz’ (3de keer) een vos tegen op de ‘highway’; gelukkig was Dries wakker en alert en stuurde hij de wagen weg van de vos, zodat zowel de vos als wij drie heelhuids verder gingen na deze blitz-ontmoeting. We kwamen rond 21hrs aan in ons hotel, aten een (chique en zeer lekker) hapje in het hotel en trokken daarna onze Casinoschoenen aan om de ‘The Strip’ af te lopen. Op zondag, 9 oktober 2011, propten we ons vol tijdens een zeer uitgebreide brunch met muziek: ‘Mimosas & Music’, daarna passeerden we langs mijn Regionale Deloitte Manager die in Las Vegas woont en brachten we nog een bezoek aan de Hoover Dam. Daarna namen we afscheid en vloog Dries terug naar Detroit en Adinda en ik terug naar Los Angeles.
Op maandag, 10 oktober 2011, mocht ik uitzonderlijk een dagje vakantie nemen en gingen Adinda en ik …SHOPPEN!!! De rest van de week genoot Adinda van L.A. en ons dakterras om op donderdaag, 13 oktober 2011 terug naar Belgie te vertrekken.
Op vrijdag, 14 oktober 2011, stonden er al nieuwe gasten op ons te wachten, Ans en Christoph (Ans is een studiegenote van mij). We namen ze mee naar de Daily Grill en The Public School, waar we ondertussen ten zeerste geapprecieerd werden om onze ‘business’ naar deze plaats te brengen. Op zaterdag, 15 oktober 2011, ontbeten we in de Santa Monica Pain Quotidien, kuierden we door de Third Street Promenade, lagen we languit op het nog-steeds-in-oktober-zijnde-warme zand van Santa Monica Beach en sloten we de dag af in de wijngaard van Malibuwines waar er een heus feest was los gebarsten – hadden de andere mensen ook door dat dit ons laatste bezoek was of waren ze gewoon allemaal in een goede zaterdagavondstemming? Op zondag, 16 oktober 2011, prepareerden we thuis een ontbijt ‘om u tegen te zeggen’ (onze andere bezoekers kunnen dit beamen).; schuimden we Venice Beach af, waar Ans te pakken werd genomen door een groepje straatdansers en voor de volgende 20 minuten mee betrokken werd in de act.
Christoph ‘kocht haar daarop vrij’ met waardeloos tsechisch geld. Daarna begaven we ons naar de ‘mini-donut-plaats’, die door echte Astrid Bryan-fans meteen herkent zal worden op de foto’s. We deden als het ware een ‘Astridje’ en bezochten een van de plaatsen die ook in ‘Astrid in Wonderland’ (http://www.vijftv.be/programma_astridinw.php) aan bod is gekomen. ‘s Avonds aten we BBQ op ons dak en bereiden Dries en ik ons voor op een werkweek en Ans en Christoph op een week Grand Canyon en Las Vegas.
Op vrijdag, 21 oktober 2011, vonden Ans, Christoph en ik elkaar terug in Los Angeles. Dries had die dag door gebracht met het bezoeken van appartementen in Chicago ter voorbereiding van onze verhuis van L.A. naar Chicago en ging vrij laat thuis komen. We aten met ons drietjes in the Daily Grill en gingen daarna naar de meest hippe bar in L.A., The Standard Bar’ om ‘ene te drinken’. Rond een uur of 23hrs30 trokken we ons terug in ons appartement waar we op Dries wachtten, die rond 1hrs30 binnen stapte.
Zaterdag (22 oktober 2011) ontbeten we in Manhattan Beach (Pain Quotidien) en liepen we er de pier af. Daarna reden we naar het superdeluxe Newport Beach – ‘Het Knokke van Los Angeles, waar men met een beetje geluk een celebrity kan spotten’. ‘s Namiddags trokken we naar de Shopping Mall Fashion Island in Newport Beach, waar Ans en ik onszelf overtroffen met het passen van hippe korte kleedjes in ‘Forever 21’. Pas heel laat ‘s avonds sloegen we erin iets te gaan eten in een andere favoriet van ons, het O Hotel.
Zondag (23 oktober 2011) ontbeten we thuis en reden we daarna naar Hollywood, waar we als echte toeristen ‘The Walk of Fame’ afliepen en waar Ans en ik rond 15hrs op de TMZ Tourbus stapten. TMZ (http://www.tmz.com/) is een superpopulair TV programma in de U.S. en draait om roddels en vuile was buiten hangen van bekende mensen, minder bekende mensen, mensen die graag willen bekend worden en ‘wannabe bekende mensen.
Ans en ik genoten! We zagen ‘El Pollo Loco’ waar Brad Pitt zijn carriere begon, de straathoek waar Hugh Grant een prostitute oppikte, het hotel waar er op het dak ‘exclusief famous people’- parties gegeven worden en restaurants en hotels en clubs waar bekende filmsterrem zotte dingen doen. Voor mij was deze tour het perfecte afscheid van Los Angeles, een plaats op de wereld waar de zon altijd schijnt, het klimaat zacht is en waar sommige mensen plotsklaps veel geld krijgen voor moeilijk te vatten talenten. Thuis gekomen, aten we ‘homemade spaghetti bolognaise a la Loes’ en kropen we in bed.
De volgende 2.5 dagen brachten Ans en Christoph in L.A. door. s’Avonds gingen Ans en ik voluit voor ‘super girlie stuff to do’ zoals daar zijn ‘uren praten over niets en alles in de Jacuzzi op ons dak’; ‘mijn haar verven’; ‘elkaars kleren passen ook al verschillen we 15 cm in lengte’; ‘over schoenen praten’ en ‘e-shoppen’. Voor mij waren deze dagen eveneens mijn laatste werkdagen als HR-professional voor het Los Angeles kantoor.
Op woensdag, 26 oktober 2011, vlogen Ans en Christoph terug naar Belgie en op donderdag, 27 oktober 2011, kwam er een verloren gefietste Deloitte Collega gebruik maken van onze faciliteiten; Vincent Van Parijs. Vincent vloog die zaterdag zonder fiets door naar Australie, waar er eventueel een ander Deloitte koppel in de maak was.
Diezelfde donderdag was mijn laatste werkdag in L.A. Met spijt in het hart nam ik afscheid. Het was een mooie, leerzame, uitdagende en zalige tijd geweest, maar nu was het tijd om even uit te blazen in Hawaii en daarna aan een nieuw avontuur te beginnen in Chicago.
Foto's
Ouders Dries in LA https://picasaweb.google.com/113462609610191116025/OudersDriesInLA?authuser=0&feat=directlink
Verjaardag Dries
https://picasaweb.google.com/113462609610191116025/VerjaardagDries?authuser=0&feat=directlink
Adinda in LA
https://picasaweb.google.com/113462609610191116025/AdindaInLA?authuser=0&feat=directlink
Ans & Christoph in LA
https://picasaweb.google.com/113462609610191116025/AnsChristophInLA?authuser=0&feat=directlink
Vincent in LA
https://picasaweb.google.com/113462609610191116025/VincentInLA?authuser=0&feat=directlink
Afscheid van LA
https://picasaweb.google.com/113462609610191116025/AfscheidVanLA?authuser=0&feat=directlink
Abonneren op:
Posts (Atom)